شهید عزیز احمد محمد حسینى از دوستان نزدیک حقیر بود که با هم مدرسه میرفتیم . در عین ادب و معنویت, خیلى با نشاط و بگو بخند بود و در امور فرهنگى حسابى فعال بود.
احمد کلاس سوم راهنمائى رو که تمام کرد نمره لازم براى ورود به رشته ریاضى یا تجربى رو کسب نکرد و ناچار به تحصیل در رشته انسانى شد. این امر بر مرحوم پدرش ناگوار آمد و یک شب همراه با احمد به منزل ما آمدند و پدر احمد در حضور ما خیلى ایشون رو سرزنش کرد. احمد با حجب و حیائى که داشت اصلا چیزى نمى گفت و سر بالا نمیآورد. اون روز خیلى دلم براش سوخت. ایشون در رشته انسانى ادامه تحصیل داد و حقیر نىز تجربى مى خواندم تا اینکه قبل از عملیات کربلاى5 یکى از معلمان مدرسه به نام حاج بهمن اخوان سخنرانى جذاب و پرشورى در مدرسه جهت عزیمت بچه ها به جبهه نمود و احمد عازم شد و شاید کمتر از یک ماه در جبهه بود که به فوز شهادت دست یافت و به ما نشان داد که سرافرازى واقعى در رشته نیست بلکه در انسانیت و ایمان است.
روحشان شاد و راهشان پر رهرو
درباره این سایت